مدح و مرثیه پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم
جـان‌بخـش‌تر نـدیـده کسی از تبـسّمت جـان جـهـان! فـدای سـلامٌ عـلـیکـمت آب حـیـات زمزمـه‌های زلال تـوست جـان می‌دهی به قـلب بشر با ترنّـمت »اَسریٰ بِعَبدِهِ» همه از لطف بندگی‌ست با دوسـت در «دَنَـا فَـتَـدَلّیٰ» تکـلـمت دنیا سکوت کرد و حسین تو لب گشود از بـوی سیب پر شده تکـبیر هـفـتمت آه ای پـدر به داد یتـیـمـان خود برس! تلـخ است این زمـانـه بـدون تـبـسّـمت جان‌ها هنوز تشنۀ درک حضور توست تو حاضری و باز جهان می‌کند گمت |